Το net-metering και η ιδιοκατανάλωση ανοίγουν νέες προοπτικές για τα φωτοβολταϊκά
Ο Σύνδεσμος Εταιρειών Φωτοβολταϊκών (ΣΕΦ), σε σχετική ανακοίνωσή του τονίζει την ανάγκη της νομοθετικής κατοχύρωσης του net-metering (=συμψηφισμός παραγόμενης-καταναλισκόμενης ενέργειας) και της αυτοκατανάλωσης στα φωτοβολταϊκά, αφού πλέον οι νέες εγγυημένες τιμές πώλησης της παραγόμενης από φωτοβολταϊκά ενέργειας είναι χαμηλότερες από την λιανική τιμή αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας.
Η ανακοίνωση του ΣΕΦ:
«Το γεγονός ότι οι νέες εγγυημένες τιμές πώλησης της παραγόμενης από φωτοβολταϊκά ενέργειας είναι πλέον χαμηλότερες από την λιανική τιμή αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας, ανοίγει το δρόμο για εφαρμογή συστημάτων net-metering (συμψηφισμού παραγόμενης-καταναλισκόμενης ενέργειας) και αυτοκατανάλωσης. Προφανώς για να γίνει εφικτό κάτι τέτοιο, απαιτείται η θεσμική κατοχύρωση και του net-metering και της αυτοκατανάλωσης, αλλά και η προσαρμογή του ΔΕΔΔΗΕ στα νέα δεδομένα (π.χ. αποδοχή και προμήθεια μετρητών διπλής κατεύθυνσης, δραστική μείωση του κόστους σύνδεσης σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα).
Αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι το κόστος σύνδεσης ενός οικιακού συστήματος στην Ελλάδα είναι 800-1.000 € πλέον ΦΠΑ, όταν το αντίστοιχο κόστος στη Γερμανία είναι της τάξης των 150 €.
Σε κάθε περίπτωση, το σημερινό σύστημα των σταθερών εγγυημένων τιμών (έστω και χαμηλών) πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει, καθώς οποιοδήποτε άλλο σχήμα θα απαιτήσει χρόνο για την ωρίμανση και επικράτησή του στην αγορά.
Το ερώτημα είναι ποιο είναι το καταλληλότερο σχήμα για την εφαρμογή του net-metering και της αυτοκατανάλωσης. Ο Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών πιστεύει πως το καταλληλότερο σχήμα θα ήταν να συνδέεται ο καταναλωτής με ένα μετρητή διπλής κατεύθυνσης και να χρεώνεται μόνο για την ενέργεια που καταναλώνει και υπερβαίνει την παραγόμενη στη διάρκεια μιας μετρητικής περιόδου. Στην περίπτωση που η παραγωγή υπερβαίνει την κατανάλωση, η περίσσεια αυτή θα μπορούσε να πιστώνεται λογιστικά στις επόμενες μετρητικές περιόδους, χωρίς, ωστόσο, να δύναται η πίστωση αυτή να υπερβεί μια συνολική χρονική διάρκεια (π.χ. ένα έτος).
Το σχήμα αυτό του net-metering κατευθύνει τον καταναλωτή να διαστασιολογήσει το σύστημά του κοντά στην ετήσια κατανάλωσή του για να μην έχει διαφυγόντα κέρδη.
Στην περίπτωση δύο μετρητών (εισερχόμενη-εξερχόμενη ενέργεια), αν και τεχνικά δεν υφίσταται ζήτημα, υπάρχει ο κίνδυνος ο συμψηφισμός να μην αφορά τους φόρους και τα τέλη και έτσι η αποπληρωμή του συστήματος να απαιτήσει πολύ περισσότερο χρόνο καθιστώντας την επένδυση μη ελκυστική.
Το σχήμα net-metering και αυτοκατανάλωσης μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες τις στέγες χωρίς περιορισμούς ισχύος για να ανοίξει έτσι μια νέα αγορά (εμπορικές, αγροτικές, βιομηχανικές στέγες).
Δεδομένου ότι επίκειται νομοθετική ρύθμιση για το θέμα, παραθέτουμε παρακάτω τις προτάσεις του Συνδέσμου Εταιριών Φωτοβολταϊκών. Η πρόταση αποτελεί προσαρμογή της πρότασης που είχε δώσει προς δημόσια διαβούλευση το ΥΠΕΚΑ τον περασμένο Απρίλιο. Η πρόταση εκείνη προέβλεπε πως “η παραγόμενη ενέργεια από το σταθμό συμψηφίζεται σε κάθε κύκλο καταμέτρησης με την καταναλισκόμενη ενέργεια στις εγκαταστάσεις του αυτοπαραγωγού που τροφοδοτεί ο σταθμός. Τυχόν πλεόνασμα ενέργειας που προκύπτει από τον συμψηφισμό του προηγούμενου εδαφίου διοχετεύεται στο δίκτυο χωρίς υποχρέωση για οποιαδήποτε αποζημίωση στον αυτοπαραγωγό”.
Προτείνουμε την εξής διατύπωση του σχετικού άρθρου (αρθ. 10 στη δημόσια διαβούλευση):
“Εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σταθμών και σταθμών μικρών ανεμογεννητριών από αυτοπαραγωγούς
Είναι δυνατή η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σταθμών και σταθμών μικρών ανεμογεννητριών από αυτοπαραγωγούς σε εγκαταστάσεις τους που συνδέονται στο δίκτυο. Για τις περιοχές που χαρακτηρίζονται από τη ΡΑΕ ως περιοχές με κορεσμένα δίκτυα, σύμφωνα με τη διαδικασία των δύο τελευταίων εδαφίων της περίπτωσης α` της παρ. 5 του άρθρου 3 του ν. 3468/2006 για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου καθορίζεται με απόφαση της ΡΑΕ περιθώριο ισχύος μετά από εισήγηση του διαχειριστή του δικτύου. Η παραγόμενη ενέργεια από το σταθμό συμψηφίζεται
σε κάθε κύκλο καταμέτρησης με την καταναλισκόμενη ενέργεια στις εγκαταστάσεις του αυτοπαραγωγού που τροφοδοτεί ο σταθμός. Ο αυτοπαραγωγός χρεώνεται μόνο για τη διαφορά μεταξύ καταναλισκόμενης-παραγόμενης ενέργειας και τυχόν χρεώσεις, φόροι και τέλη που βαρύνουν την κατανάλωση, επιβάλλονται μόνο επί αυτής της διαφοράς. Τυχόν πλεόνασμα
ενέργειας που προκύπτει από τον συμψηφισμό παραγόμενης καταναλισκόμενης ενέργειας κατά τη διάρκεια ενός κύκλου καταμέτρησης πιστώνεται λογιστικά στον αυτοπαραγωγό κατά τους επόμενους κύκλους καταμέτρησης, έως και τον μηδενισμό του ισοζυγίου καταναλισκόμενης-
παραγόμενης ενέργειας σε διάστημα 12 μηνών. Τυχόν πλεόνασμα ενέργειας που προκύπτει από τον συμψηφισμό του προηγούμενου εδαφίου διοχετεύεται στο δίκτυο χωρίς υποχρέωση για οποιαδήποτε αποζημίωση στον αυτοπαραγωγό. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, μετά από εισήγηση του αρμόδιου Διαχειριστή και γνώμη της ΡΑΕ, καθορίζονται ο τύπος, το περιεχόμενο και η διαδικασία κατάρτισης των συμβάσεων συμψηφισμού ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος, καθώς και κάθε ειδικότερο θέμα και αναγκαία λεπτομέρεια. Με την απόφαση του προηγούμενου εδαφίου είναι δυνατό να καθορίζεται αποζημίωση από τον προμηθευτή υπέρ του ειδικού διαχειριστικού Λογαριασμού του άρθρου 40 του ν. 2773/1999 (Α΄ 286) για ποσοστό του πλεονάσματος ενέργειας που προκύπτει από τον συμψηφισμό και διοχετεύεται στο δίκτυο χωρίς υποχρέωση για οποιαδήποτε αποζημίωση στον αυτοπαραγωγό.
Οι σταθμοί του παρόντος άρθρου εξαιρούνται από την αναστολή της αδειοδοτικής διαδικασίας βάσει των διατάξεων της περίπτωσης (β) της παρ. 3 του άρθρου 1 του ν.3468/2006, όπως προστέθηκε με το άρθρο 1 του ν.3851/2010. Οι διατάξεις του άρθρου 13 του ν. 3468/2006 και η διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 9 του παρόντος δεν εφαρμόζεται για τους σταθμούς για τους οποίους θα χορηγηθεί οριστική προσφορά σύνδεσης βάσει των διατάξεων του παρόντος άρθρου και συνεπώς θα συναφθεί η αντίστοιχη σύμβαση συμψηφισμού.
Η ισχύς των σταθμών του παρόντος άρθρου συνυπολογίζεται για την εκτίμηση της ενδεχόμενης κάλυψης των ορίων ισχύος που καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης (β) της παρ. 3 του άρθρου 1 του ν.3468/2006, όπως προστέθηκε με το άρθρο 1 του ν.3851/2010”.»
