Ελληνικός Σύνδεσμος Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων
Ο Ελληνικός Σύνδεσμος Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων (EΣΜΥΕ) δήλωσε ότι με τις πρόσφατες ρυθμίσεις που παρουσίασε το ΥΠΕΚΑ για τις ΑΠΕ, έρχεται να δώσει τη χαριστική βολή στην ανάπτυξη των Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων και των ΑΠΕ γενικότερα.
Είναι πλέον πολύ δύσκολο να πιστέψει κανείς (ακόμη και ο πιο καλοπροαίρετος) ότι η μέχρι σήμερα πολιτική του ΥΠΕΚΑ, ιδιαίτερα έναντι των ΜΥΗΕ, δε χαρακτηρίζεται από πρόθεση όχι μόνο αναστολής, αλλά στην ουσία παύσης της παραγωγής μικροϋδροηλεκτρικής ενέργειας, και αυτό όταν έχει αξιοποιηθεί ενεργειακά μόλις το 10% του μικροϋδροδυναμικού της χώρας έναντι ποσοστού 70% έως 90% στην Ευρώπη των 27.
Αλλιώς, πως άλλως θα μπορούσε να εξηγήσει κανείς την καθ’ όλα εχθρική πολιτική του ΥΠΕΚΑ όλα τα τελευταία χρόνια η οποία:
- έχει καταστήσει την περιβαλλοντική αδειοδότηση των ΜΥΗΕ (ακόμη και των πολύ μικρών έργων) δυσκολότερο εγχείρημα από την αδειοδότηση μιας εθνικής οδού, ενός λιμανιού, μιας εγκατάστασης επεξεργασίας και υγειoνομικής ταφής επικίνδυνων αποβλήτων και χημικών!!!!, ενός ορυχείου, ενός διυλιστηρίου ή ακόμα και μιας εγκατάστασης πυρηνικών καυσίμων και αποβλήτων, έχοντας οδηγήσει στην μη έκδοση νέων αδειών για εγκατάσταση ΜΥΗΕ τα τελευταία έξι και πλέον έτη,
- έχει οδηγήσει την πλέον ώριμη και περιβαλλοντικά φιλική τεχνολογία, την τεχνολογία ΑΠΕ με το μικρότερο κόστος παραγωγής, την τεχνολογία με τη μεγαλύτερη εγχώρια προστιθέμενη αξία (από 60% έως 90%), την τεχνολογία που κατά συντριπτική πλειοψηφία υλοποιούν μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις κυρίως της Περιφέρειας, σε μηδενικό ρυθμό ανάπτυξης,
- έχει καταστήσει σήμερα την ανάπτυξη ενός ΜΥΗΕ ένα εγχείρημα με «δεκαετές» πλάνο αδειοδότησης!!!
Σήμερα, τα ΜΥΗΕ με οριστικούς όρους σύνδεσης ανέρχονται μόλις σε μερικές δεκάδες MW και αντιστοιχούν στο 2,6% περίπου των συνολικών οριστικών προσφορών σύνδεσης που έχουν δοθεί στις ΑΠΕ. Πρόκειται για έργα τα οποία μετά από προσπάθειες 6 και πλέον ετών κατάφεραν να ξεπεράσουν την άδικη, στρεβλή και εντελώς εχθρική διαδικασία αδειοδότησης, για να βρεθούν σήμερα εκ νέου σε νέα ανυπέρβλητα εμπόδια (έκδοση εγγυητικών επιστολών στη σημερινή αρνητικότατη οικονομική κατάσταση).
Είναι πράγματι απορίας άξια η «δημιουργικότητα» που διέπει τις πολιτικές του ΥΠΕΚΑ και οι τρόποι που εφευρίσκονται κατά καιρούς για να ακυρώσουν κυριολεκτικά την ανάπτυξη των ΜΥΗΕ, να ακυρώσουν κάθε δυνατότητα να μείνει στον κλάδο έστω και μία μικρή-μικρομεσαία επιχείρηση. Οι τελευταίες όμως ρυθμίσεις (έκτακτη εισφορά, εγγυητικές επιστολές, ετήσιο κόστος διατήρησης αδειών, κ.α.) ξεπερνούν όλα τα προηγούμενα. Ο τομέας των ΜΥΗΕ δεν αντέχει άλλο. Σηκώνουμε πια τα χέρια ψηλά και φωνάζουμε «παραδινόμαστε»!
Η χορήγηση εγγυήσεων των επιχειρήσεων έναντι του κράτους προϋποθέτει και το αυτονόητο, τη χορήγηση δηλαδή αντίστοιχων εγγυήσεων του κράτους έναντι των επιχειρήσεων. Προϋποθέτει δηλαδή ότι το κράτος θα τηρήσει την υπογραφή του και δεν θα αλλάζει συνεχώς τους όρους του παιχνιδιού (νόμους, συμβάσεις, κλπ). Ιδιαίτερα αν μιλάμε για μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις (που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του κλάδου των ΜΥΗΕ) η πολιτική αυτή με τις τόσες αντιφάσεις και αβεβαιότητες είναι μαθηματικά βέβαιο ότι οδηγεί στην καταστροφή τους.
Επίσης προϋποθέτει:
- ότι το κράτος θα τηρήσει το νομικό πλαίσιο που το ίδιο έχει θεσπίσει έτσι ώστε να μπορέσει ο επενδυτής να ολοκληρώσει την διαδικασία αδειοδότησης εντός των θεσμοθετημένων προθεσμιών χωρίς να θέτει συνεχώς νέα εμπόδια.
- ότι το κράτος θα έχει ένα σταθερό Εθνικό Ενεργειακό σχεδιασμό για την διείσδυση των ΑΠΕ, για την μικρή αποκεντρωμένη παραγωγή, την συμμετοχή των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην παραγωγή ενέργειας, στην παραγωγή ενέργειας που θα σέβεται το περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες , θα δημιουργήσει ένα ασφαλές επενδυτικό περιβάλλον έτσι ώστε να μπορέσει κάποιος να επενδύσει.
- ότι το κράτος θα εξασφαλίσει ένα υγιές τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό περιβάλλον το οποίο θα στηρίξει την επιχειρηματικότητα, ιδιαίτερα την μικρή επιχειρηματικότητα. Εκτός κι αν υπάρχουν άλλοι τρόποι να γίνει αυτό.
Προϋποθέτει τέλος ότι το κράτος θα κάνει όλα αυτά που έπρεπε να κάνει εδώ και χρόνια έτσι ώστε να είναι συνεπές με τις ευρωπαϊκές οδηγίες, εξασφαλίζοντας ότι δεν θα εκδίδει αποφάσεις οι οποίες θα ακυρώνονται στα δικαστήρια εις βάρος των επενδυτών. Με λίγα λόγια πρέπει πρώτα το κράτος να είναι φερέγγυο και συνεπές απέναντι στις υποχρεώσεις του και μετά να ζητά το ίδιο από τους «αντισυμβαλλόμενούς» του.
Ο παραλογισμός των νέων μέτρων δεν έχει όρια και είναι επιπλέον απορίας άξιον:
- Πώς το ΥΠΕΚΑ ζητά από έναν επενδυτή ΜΥΗΕ να δώσει εγγυητική επιστολή όταν μετά την αίτηση για οριστικούς όρους σύνδεσης του απομένει ουσιαστική διαδικασία αδειοδότησης (έκδοση άδειας χρήσης νερού, απόφαση οριοθέτησης ρέματος, άδεια εγκατάστασης, έγκριση οδοποιίας από Δασαρχείο, κλπ) που είναι για όλα αβέβαια η έκβασή τους;
- Πώς είναι δυνατόν κάποιος να δώσει εγγυητική (ακόμα και να μπορούσε) σε περιπτώσεις ΜΥΗΕ με κοινούς όρους σύνδεσης, όταν η υλοποίηση του έργου του εξαρτάται από άλλους 5 ή 8 επενδυτές που πρέπει τα έργα να ωριμάσουν μαζί και να πληρώσουν μαζί ( πράγματα που μπορούν να συμβούν μόνο στην σφαίρα της φαντασίας);
Το ΥΠΕΚΑ θα πρέπει:
- Είτε να αποσύρει όλες τις ακραίες, αντιαναπτυξιακές προτάσεις και να δρομολογήσει την υλοποίηση θεσμικών μέτρων για την άρση των εμποδίων στην ανάπτυξη των ΜΥΗΕ.
- Είτε να πει ευθέως στους επενδυτές των ΑΠΕ και των ΜΥΗΕ ειδικότερα: «δεν σας θέλουμε, δεν θέλουμε να κάνετε έργα, δεν θέλουμε περιφερειακή ανάπτυξη, δεν θέλουμε φθηνή ενέργεια, δεν θέλουμε επενδύσεις με μεγάλη εγχώρια προστιθέμενη αξία, δεν θέλουμε αξιοποίηση τοπικών πόρων, θέλουμε να τα αφήσετε όλα και να πάτε σπίτια σας».
Κύριοι της Κυβέρνησης και του ΥΠΕΚΑ, εξυπηρετείστε ακόμη καλύτερα τους 5 παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας από εισαγόμενο φυσικό αέριο, παρέχετέ τους περισσότερη ασυλία και επιδοτήσεις μέσω του Μηχανισμού Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους, οδηγείστε την χώρα στη λογική παραγωγής ενέργειας με το μοντέλο κάρβουνο-φυσικό αέριο γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων σας τους Νόμους για τις ΑΠΕ καθώς και τις Ευρωπαϊκές και παγκόσμιες αποφάσεις για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
H προτεραιότητα των ΜΥΗΕ στην εξέταση των όρων σύνδεσης με το δίκτυο (που ορθώς προτείνεται στο Νομοσχέδιο) πέραν της ιδιαίτερα ασφυκτικής προθεσμίας που θέτει, στην ουσία θα μείνει κενή περιεχομένου, αν επιμείνετε στις εγγυητικές επιστολές, κόστος διατήρησης αδειών, κλπ.
Ακόμη είναι απαράδεκτη η συνέχιση της εκκρεμότητας (και εκ νέου παραπομπή σε μελλοντική Υπουργική Απόφαση) όσον αφορά στη μη απόδοση του ανταποδοτικού τέλους στους κατοίκους των περιοχών εγκατάστασης έργων ΑΠΕ (για την μείωση των λογαριασμών του ρεύματος που πληρώνουν) που θεσμοθετήθηκε με τον Ν.3851/2010 και παρακρατείται από τότε από τους λογαριασμούς ΑΠΕ (πλην φωτοβολταϊκών) χωρίς όμως να αποδίδεται στους δικαιούχους.
